آبیاری گیاهان
کشاورزان از دو روش اصلی برای آبیاری گیاهان استفاده میکنند: آبیاری طبیعی - آبیاری مصنوعی
کشاورزان از دو روش اصلی برای آبیاری گیاهان استفاده می کنند:
آبیاری طبیعی
آبیاری مصنوعی
آبیاری طبیعی
آبیاری با آب باران، روش طبیعی آبدهی است که از طریق بارش باران انجام میشود. تکیه کردن به آب باران برای آبیاری احتمال آلودگی محصولات را کاهش میدهد اما کاهش بارش باعث کمبود آب برای گیاهان میشود. از سوی دیگر آبیاری مصنوعی ریسک آلودگی محصولات را افزایش میدهد.
آبیاری مصنوعی
آبیاری مصنوعی به این معنی است که با استفاده از دستگاه ها و سیستم های مختلف، ماننند لوله ها، پمپ ها و اسپری ها به آبیاری گیاهان بپردازیم. آبیاری مصنوعی معمولاً در مناطقی استفاده میشود که بارش باران نامنظم است یا آب و هوای خشک دارد و یا خشکسالی پیش بینی میشود. سیستم های مختلفی برای آبیاری مصنوعی وجود دارند که در این سیستم ها آب به طور مساوی به تمام زمین کشاورزی شما میرسد. آب مخصوص آبیاری مصنوعی از منابع آب زیرزمینی، چشمه ها و چاه ها همچنین منابع روی سطح زمین مانند رودخانه ها، دریاچه ها، سدها یا حتی سایر منابع مانند آبهای فاضلاب تصفیه شده نیز تأمین میشود. بنابراین کشاورزان باید در انتخاب آب مخصوص آبیاری خود دقت کنند تا احتمال آلودگی را کاهش دهند. برای استفاده از منابع زیرزمینی باید مراقب باشید که مقدار آبی که از سفره آب استخراج میکنید از مقدار آبی که به آن افزوده میشود بیشتر نباشد.
انواع آبیاری مصنوعی
آبیاری سطحی
آبیاری موضعی
آبیاری قطره ای
آبیاری با آبپاش
آبیاری محور مرکزی
آبیاری با حرکت جانبی
آبیاری فرعی
آبیاری دستی
آبیاری سطحی
آب با استفاده از جاذبه، روی سطح زمین پخش میشود و هیچ پمپ مکانیکی وجود ندارد.
آبیاری موضعی
آب با فشار کم و از طریق شبکه لوله ها یا آبراهه ها به خاک هر گیاه افزوده میشود.
آبیاری قطره ای
در این روش قطرات آب نزدیک به ریشه هر گیاه ریخته میشوند و از بخار شدن آب و سرازیر شدن آن جلوگیری میشود.
آبیاری با آبپاش
آب از طریق آبپاش های فشار بالا از یک مخزن مرکزی در زمین کشاورزی و یا آبپاش هایی که روی پایه های متحرک هستند در تمام زمین توزیع میشود.
آبیاری محور مرکزی
در این روش آبیاری با آبپاش هایی که روی برج های متحرک هستند انجام میشود. این روش برای مناطق پست استفاده میشود.
آبیاری با حرکت جانبی
در این روش آب از طریق لوله هایی که آبپاش ها متصل هستند توزیع میشود. آبپاش ها به صورت دستی و یا مکانیکی در طول زمین حرکت میکنند و پس از پیمودن یک مسافت مشخص نیاز است که لوله آب دوباره به آنها متصل شود تا مسافت بیشتری را آبیاری کنند. این سیستم ارزان تر است اما برای کشاورزان زحمت بیشتری دارد.
آبیاری فرعی
در این روش آبیاری با افزایش سطح آب، از طریق پمپ ها، دریچه سد و خندق ها انجام میشود. این روش در مناطقی که سطح آب بالایی دارند مؤثرتر است.
آبیاری دستی
آب از طریق آبپاش دستی انجام میشود و زحمت زیادی به همراه دارد.