کودها و محیط زیست

کودها مواد مغذی را برای گیاهان فراهم می کنند. مواد مغذی مورد نیاز در کشاورزی بیشترین مقدار نیتروژن، فسفر و پتاسیم است. تبلیغات نامطلوب رسانه‌ها در مورد نقش کشاورزی در آلودگی محیط زیست ممکن است باعث شود کشاورزان در مورد استفاده از کود احساس گناه کنند. با این حال، کاهش ورودی کود می تواند منجر به کاهش رشد گیاه شود که می تواند مشکلاتی مانند فرسایش خاک را تشدید کند.

آگاهی از اثرات کودها و استفاده دقیق از آنها برای شما مهم است، اما این نکته نیز مهم است که همه متوجه شوند که کودهای کشاورزی منبع اصلی آلودگی محیط زیست نیستند. اگر کودها را معقولانه مصرف کنید، به طوری که گیاهان از تمام مواد مغذی استفاده کنند و هیچ کدام شسته نشود، فرصت کمی برای آلودگی وجود دارد.

مواد مغذی

نیتروژن

در زمین های کشاورزی، بیشتر نیتروژن در مواد آلی است که ابتدا باید توسط میکروب های خاک به آمونیوم یا نیترات تبدیل شود تا توسط گیاهان استفاده شود. نیترات به راحتی از خاک شسته می شود و بنابراین بیشترین فرصت را برای آلودگی ایجاد می کند.

فسفر

فسفر یک عنصر بسیار پایدار است و تنها 1 تا 5 میلی متر از محل پخش آن حرکت می کند. به سرعت با مواد معدنی خاک می‌چسبد، بنابراین بعید است که در خاک شسته شود، مگر در صورت بارندگی زیاد در خاک‌های بسیار شنی. زمانی که ذرات خاک نگهدارنده فسفر دمیده یا شسته می شوند، عمدتاً در اثر فرسایش از خاک از بین می رود. به همین دلیل بعید است که فسفر کود یکی از عوامل اصلی آلودگی فسفاتی آبراهه ها باشد، مگر اینکه فرسایش رخ دهد.

پتاسیم

پتاسیم خیلی سریع توسط ریشه گیاهان جذب می شود و به مقدار زیاد مورد استفاده قرار نمی گیرد، بنابراین تهدید زیست محیطی کمی را نشان می دهد. موز به مقادیر زیادی پتاسیم نیاز دارد و باید مراقب باشید که آن را در مقادیر کم و اغلب استفاده کنید تا گیاه بتواند از همه آن استفاده کند.

خطرات زیست محیطی

آلودگی آب های زیرزمینی

شسته شدن نیترات از طریق خاک می تواند یک خطر جدی برای سلامتی باشد و به اسیدی شدن خاک کمک کند. هنگامی که از مقادیر بالای نیتروژن استفاده می شود یا در مراتع شبدر، نیتروژن قابل توجهی را تثبیت می کند، به ویژه در خاک های شنی یا نفوذپذیر، ناگزیر مقداری نیترات شسته می شود و در صورت وجود بستر آبی ممکن است وارد آب های زیرزمینی شود. اگر از این آب های زیرزمینی برای مصارف خانگی استفاده شود، شسته شدن یک خطر جدی برای سلامتی ایجاد می کند.

اوتروفیکاسیون

اوتروفیکاسیون غنی سازی آب با افزودن مواد مغذی است. مواد مغذی اضافی باعث رشد شکوفه های جلبکی، به ویژه در آب های راکد می شود. جلبک های سبز آبی ممکن است سموم سمی برای حیوانات از جمله انسان تولید کنند. برای رشد این جلبک، فسفر باید بالاتر از حد معینی در آب وجود داشته باشد. فسفر ممکن است در رواناب از مراتع، جنگل ها و زمین های بارور شده و در زهکشی از زمین های آبی و مناطق شهری وارد آبراه ها شود. این منابع، که بیشتر رواناب کل را نشان می دهند، معمولاً با غلظت های پایین فسفر همراه هستند و به عنوان منابع منتشر یا غیر نقطه ای نامیده می شوند. منابع نقطه ای، مانند پساب فاضلاب و زهکشی از لبنیات و پروارگاه ها، جریان های کوچک تری دارند اما حاوی غلظت های بسیار بالاتری از فسفر هستند. اینها اغلب منابع فسفر موجود در آبراهه ها هستند. اسیدیته

خاک سه فرآیند اصلی اسیدی کردن در سیستم‌های کشاورزی NSW وجود دارد:

افزودن نیتروژن به خاک توسط کود یا تثبیت نیتروژن اتمسفر و به دنبال آن از دست رفتن نیترات از خاک به دلیل شستشو یا رواناب تولید اسیدهای آلی از تجزیه مواد آلی حذف محصولات قلیایی مانند یونجه از خاک.

برخلاف تصور عمومی، سوپر فسفات باعث اسیدی شدن خاک نمی شود. شما می توانید اقدامات مختلفی را برای کاهش میزان اسیدی شدن در خاک خود انجام دهید. از کودهای نیتروژن اسیدی کمتر استفاده کنید: به عنوان مثال، به جای سولفات آمونیوم از اوره استفاده کنید. برای به حداقل رساندن نیتریفیکاسیون خالص، کلش ها را در آیش قرار دهید. برای به حداکثر رساندن فرصت محصول برای بازیابی نیترات خاک، زود کاشت بکارید. از گیاهان چند ساله با ریشه عمیق استفاده کنید که قادر به جذب سریع نیترات معدنی در شروع فصل رشد هستند و سطوح نیترات خاک را در طول سال پایین نگه می دارند. از محصولات با ریشه عمیق استفاده کنید. نفوذ آب در زیر ناحیه ریشه را به حداقل برسانید. از آبیاری زیاد خودداری کنید. حذف محصول از خاک را به حداقل برسانید. برای جلوگیری از اسیدی شدن باید 55 تا 60 کیلوگرم آهک به ازای هر تن یونجه لوسرن یا شبدر برداشته شود.

35 کیلوگرم آهک در هر تن یونجه علف حذف شده؛ 22 کیلوگرم آهک در هر تن یونجه غلات حذف شده؛ و 3 کیلوگرم آهک در هر تن دانه غلات حذف می شود. حذف کود از مراتع را به حداقل برسانید، ترجیحا کود را در محل چرای حیوانات بگذارید. یونجه را در پادوهایی که در آن بریده شده است تغذیه کنید. از تناوب زراعی برای به حداقل رساندن تجمع بیش از حد مواد آلی خاک در مرتع استفاده کنید. کادمیوم کادمیوم به مقدار بسیار ناچیز (کمتر از 0.5 میلی گرم در لیتر) در خاک و به مقدار زیاد در سنگ فسفات وجود دارد. جذب گیاه کادمیوم کم است، اما وقتی گیاهان حاوی کادمیوم توسط دام چرا می شوند، کادمیوم در کله پاچه تجمع می یابد و ممکن است به غلظت های بسیار بالایی برسد. این یک مشکل جدی در خاک های چرای شنی استرالیای جنوبی و استرالیای غربی است، اما در خاک هایی با محتوای رس کم نیز مشکلی ایجاد نمی کند.

دستورالعمل های کود

سوپر فسفات سدها، نهرها یا نواحی باتلاقی را پوشش ندهید.

زمین برهنه را با روکش آرایش نکنید.

پوشش زمینی خوبی در اطراف سدها و نهرها حفظ کنید.

در مواقعی که باران طوفانی شدید پیش بینی می شود از پوشاندن پوشش بالا خودداری کنید.

نیتروژن از کمترین کود اسیدی که می توانید بخرید استفاده کنید.

برای به حداقل رساندن شستشوی نیترات، آن را به طور مکرر و نه یکباره در مقادیر کم استفاده کنید.

شرکت دلتا